Jukatan podoba mi się z wielu względów. Jest ciepło, są ruiny Majów, jest dobre jedzenie i ładne widoki. Ale jest też jeszcze inny powód -można kąpać się w wodzie słonej i słodkiej jednego dnia. I każde z tych doświadczeń jest inne.
Morze jest fajne, bo jest bezkresne, woda turkusowa, jest mnóstwo ptaków i idylliczne widoki. Mogliśmy pływać z żółwiami, opalać się na rozgrzanym piasku a Bartek mógł szaleć do woli. Wieczorem za to skakaliśmy na dużych falach bawiąc się jak dzieci. I tylko stroje kąpielowe musieliśmy mocno trzymać bo fale bezlitośnie chciały nas obnażyć ;) .
Ale dla Jukatanu charakterystyczne są też cenote, o których już wspominałam. Cenote to rodzaj naturalnego zbiornika wodnego, utworzonego w skale wapiennej, który ma połączenie z podziemnymi wodami gruntowymi. Woda zazwyczaj jest krystalicznie czysta a lustro wody znajduje się poniżej powierzchni ziemi.
My pływaliśmy w dwóch, ale pierwsze było szczególnie ładne. Było cicho i spokojnie, przez większość czasu byliśmy tylko my i przyroda. No i ta krystalicznie czysta woda! Gdy z maską zanurzaliśmy się pod wodę, mieliśmy wrażenie jakby tej wody nie było, taka była widoczność. Na dnie rósł mech, były skałki, trochę liści z okolicznych drzew i małe rybki, które pływały koło nas całymi ławicami nic sobie nie robiąc z naszej obecności. No może poza momentem wejścia do wody, gdy podgryzały nas radośnie ;) .
Cenote są dla mnie jak inna przestrzeń. Gdy widziałam pod wodą jaskinie, do których zresztą nie miałam odwagi wpłynąć, to wiedziałam dlaczego Majowie uważali je za przejście do innego wymiaru…
